- zmylić się
- zmylić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'pomylić się w czymś, co do czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zmylić się co do osoby. Zmyliłam się pozorami. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zmylić się
Look at other dictionaries:
przyczajać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyczajać sięam się, przyczajać sięa się, przyczajać sięają się {{/stl 8}}– przyczaić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyczajać sięczaję się, przyczajać sięczai się, przyczajać sięczaj się {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabłąkać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zabłąkać sięam się, zabłąkać sięa się, zabłąkać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmylić, zgubić drogę; zabłądzić, pobłądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabłąkać się w lesie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czujność — ż V, DCMs. czujnośćści, blm «zwracanie na wszystko bacznej uwagi; łatwe wyczuwanie czegoś» Chory wymagał czujności. ◊ Budzić, obudzić czyjąś czujność «zwracać, zwrócić czyjąś uwagę na coś, szczególnie na coś niebezpiecznego, wymagającego… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
noga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nodze; lm D. nóg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kończyna dolna człowieka; kończyna zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawa, lewa, przednia, tylna noga. Krótkie, krzywe, smukłe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na podniesieniu nogi do góry, przesunięciu jej do przodu i postawieniu; długość przebytej w ten… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślad — m IV, D. u, Ms. śladzie; lm M. y 1. «odcisk czegoś, znak odciśnięty, np. nóg, kół, powstały po przejściu, przejeździe; trop» Głęboki, wyraźny, trwały, nieznaczny ślad. Ślad lisi. Ślad stopy. Ślad kół. Ślad łap niedźwiedzich, kopyt. Ślad butów … Słownik języka polskiego
kołować — ndk IV, kołowaćłuję, kołowaćłujesz, kołowaćłuj, kołowaćował, kołowaćowany 1. «zataczać koła; krążyć, wirować, kręcić się» Orzeł kołuje w przestworzach. przen. Myśli kołują komuś w głowie. 2. «nadkładać drogi, obchodzić coś kołem; objeżdżać,… … Słownik języka polskiego
pobłądzić — dk VIa, pobłądzićdzę, pobłądzićdzisz, pobłądzićbłądź, pobłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, zabłądzić» Pobłądzić w lesie. W tak gęstej mgle łatwo można było pobłądzić. Wziął przewodnika, aby nie… … Słownik języka polskiego
